Damster godenzonen bekeren verder

Na de tumultueuze interlandbreak, waarin diverse internationals de hele wereld over reisden, kwamen vele DVC 5’ers te laat terug van hun nationale selectie. Coach Laning moest dan ook goed puzzelen om de selectie rond te krijgen voor het treffen in de 2e bekerronde tegen Poolster 3. Drie kwartier voor aftrap van het bekertreffen met Poolster stonden er 15 spelers op het digitale wedstrijdformulier.

Derde keeper Gerben Gotlieb had weer eens een basisplek onder de lat. Eerste goalie Tonnie Meijer was nog steeds geschorst nadat hij per ongeluk een pilletje van zijn vrouw had gepakt en tweede keeper Ferry Huizenga was opgeroepen om te spelen voor de Britse Maagdeneilanden. De nummer 208 speelde een oefenwedstrijd tegen een ander dreumesvoetballand Anguilla. Anderen met interlandverplichtingen waren Baas (Australië), Moik (Samoa), Pim (Kenia), Roman (Hong Kong) en Doan (Verweggistan). Martijn Horrel, die 90 minuten op de bank zat bij Tahiti kwam net voor de aftrap met een privé helikopter aan. In Spijk dan wel, want de helikopterpiloot had zich vergist in de plek van het bekertreffen van DVC 5. Verder ontbraken Steer, Nick, Steven en Dennis.

De Damsters begonnen fel, scherp en goed aan het duel met de geelzwarten. Er was veel beweging en het team leek weer op de Galactico’s van het vorige decennium waarin drie keer het kampioenschap gepakt werd. Met een ontketend middenveld met Raangs, Heuv en Joeri als aanvallend ingestelde spelers, was het een kwestie van tijd dat de 1-0 viel. Maar die viel niet. Het werd 0-1. Een ogenschijnlijk makkelijke terugspeelbal op keeper Gotlieb veranderde in een kolderieke kelderklasse-actie. De in zijn vrije tijd voor de klas staande sluitpost peerde door een polletje magistraal over de bal heen waardoor de Poolster-spits de 0-1 kon maken. Op het eerste oog lijkt het onmogelijk dat er een polletje/kuiltje kan zitten in een kunstgrasveld, maar in het bevingsgebied is kennelijk alles mogelijk. De godenzonen lieten zich niet uit het veld slaan en scoorden niet veel later de 1-1. Coach Laning gaf de voorassist aan Raangs, die vervolgens Kampi de 1-1 schonk.

Na het bakje thee kwam Rick in het veld voor de moe gestreden Kampi, maar moest na 10 minuten het veld al weer verlaten voor Yannick Maass. De grotere broer van Niels (Niels werd al in 2003 kampioen onder coach Laning) gaf – zoals hij later in de derde helft met veel bombarie oreerde – wel de assist aan Raangs die de 2-1 maakte. Gelukkig zijn hier beelden van zodat iedereen zelf kan oordelen of het een echte assist is. Toen de ook al van interlandverplichtingen te laat teruggekeerde Yannick (Duitsland) inviel, werd de druk weer opgevoerd. Kansen van Pegahd, Raangs, Yannick en Heuv werden niet omgezet in goals. De 2-2 viel vervolgens uit het niets. Maup, die een zeer puike pot op de mat legde, verlengde een voorzet ongelukkig waardoor een geelhemd geheel vrij kon binnen tikken. Invaller Justin maakte er met zijn eerste actie kort daarop al bijna weer 3-2 van door vanaf een meter of 25 uit te halen, maar de kleine goalie kon de bal nog net overtikken. De op proef van het tweede zijnde Pegahn zette even later de DVC’ers wel weer op voorsprong met een perfect omschakeldoelpunt.

Toen het laatste fluitsignaal steeds dichterbij kwam, werd het nog een hectisch bekertreffen met opstootjes en gele kaarten. De alles-of-niets-tactiek van Poolster drong de godenzonen steeds verder terug. Toch was er van echte kansen van de Spijksters geen sprake. Totdat een vrije trap perfect op een voorhoofd werd gelegd en de 3-3 een feit was. Het bekerduel moest beslist worden door penalty’s. De Damsters hadden ook de eerste bekerwedstrijd een penalty-reeks nodig om verder te komen en hadden dus ervaring. Captain Laning won de tos en koos om te starten met het penalties nemen. Raangs schoot onberispelijk binnen waarna Poolster miste. Vervolgens werden alle penalties van beide teams binnen geschoten, waardoor de laatste van de coach de beslissende kon zijn. Maar hij had al een afspraak gemaakt goalie Gerben. Hij zou missen waarna Gotlieb de held zou worden door de laatste pingel van Poolster te pakken. En zo geschiedde. DVC bereikte de volgende ronde.

De derde helft was weer een ouderwets gezellige en zoals gebruikelijk gewonnen helft. Gotlieb gaf aan hem nog wel te hebben geknepen na zijn mispeer en trilde er nog zo van dat een glas gerstenat over de tafel en broek ging. Teammanager Rogus zorgde voor de hapjes en het was nog lang onrustig in het spelershome.

Start een gesprek